عصر لارستان، نگاهی نو به اندیشه انتقادی

هر چند سابقه انتشار مطبوعات محلی در لارستان نیز (همزمان با بسیاری از استان‌ها و مناطق کشور) به بیش از دو دهه پیش می‌رسد و در این مدت کماکان شاهد چاپ و نشر محدود رسانه‌های نوشتاری در این شهرستان بوده ایم لاکن ایستایی (عدم تغییر و یکنواختی) عدم پویایی و نبود اندیشه ی انتقادی(نقد و بررسی) و مجموعا فقدان موضوعاتی که بتواند ذائقه عمومی شهروندان را از طریق مطبوعات اقناع و توجه‌شان را به خود معطوف نمایند موجب گردید تا فکر راه اندازی نشریه ای متفاوت (در ابعاد مختلف) در این شهرستان شکل گیرد و بدین صورت بود که عصرلارستان...!پا به عرصه ی وجود گذاشت و با این هدف آمد تا فضای سکون و سکوت رسانه ای لارستان(جنوب کشور) را برهم زده و در عین احترام! اما با نگاهی انتقادی و  رویکردی چالشی به بررسی مسائل و موضوعات منطقه و بویژه شهرستان های سه گانه بپردازد نگاهی که نه صرفا حاوی انتقادات گزنده ومنشا؛ القا؛ تلخکامی به جامعه گردد بلکه همزمان با نقدهای منطقی و عالمانه، شیرینی مطالب وزین، موضوعات درخور، اخبار خواندنی وتحلیل های زیبا را نیز به کام شهروندان(خاصه مخاطبین) خودسرازیر نماید و به همین لحاظ در سال ۹۴ بود که تفکر انتشار دو هفته نامه عصر لارستان به وسیله تنی چند از فرهیختگان لارستانی جدی شده و نهایتا با منتشر شدن اولین شماره، این نشریه نوپا و جدید پا به عرصه ی فعالیت فرهنگی نهاد و از همان آغاز نیز سعی نمود بنابه رسالت خود فضایی جدید و البته متفاوت! را در عرصه موضوعات اجتماعی و در حوزه های مختلف رو بروی خوانندگان عزیز خود قرار داده و تقدیم نگاه تیزبین و طبع اندیشمندانه‌ی آنان (در سطح منطقه و بفوریت در استان‌های همجوار) نماید. 

 

هرچند اینجانب در سال اول فعالیت آن با مطلب: مطبوعات محلی از مولفه‌های توسعه پایدار! به وضعیت کمی و کیفی آن پرداختم و همچنین دوستانی دیگر که هرکدام ازآنان نیز(برای هرچه بهتر شدن کیفیت این نشریه) از دیدگاه خود اظهار نظر نموده و همین نظرات موجب بهبود نسبی از آغاز تاکنون گردیده است. اما ذکر مجدد این نکته ضروری بنظر می‌رسد: در دورانی که چاپ و نشر مطبوعات و رسانه های مکتوب به لحاظ وجود مشکلات عدیده ی پیش رو، کاری طاقت فرسا (غیر قابل تحمل برای همه) محسوب می گردد و علیرغم کمبودها،تنگناها و نارسائی‌هایی همچون محدودیت شمارگان نبود امکانات کافی (ومجموعا مشکلات مالی) که بطور مضاعف برای این نشریه وجود داشته و دارد.

 

اما عصر لارستان در مدت کوتاه عمر خود موفق به انجام مواردی از جمله تغییر نگاه به موضوعات! تغییرسبک و سیاق نگارش، استفاده از مرغوبترین نوع کاغذ و دیگر تغییرات اساسی گردیده است که از مهمترین آنها نیز می‌توان به چاپ مستمر2 هفته نامه در سال اول و سپس تبدیل آن به هفته نامه ی بدون وقفه! در سال دوم و توزیع آن در سطح منطقه و بیرون ازشهرستان های مرتبط اشاره نمود که خوشبختانه همچنان نیز شاهد استمرار این موارد در کلیه مراحل از ابتدا تا انتها هستیم واین موفقیتها را حاصل مدیریت صحیح، انسجام تیمی، استفاده بهینه از عوامل اجرایی و هم چنین بهره‌مندی از قلم بدستان مجرب، باسلیقه و کارآمد در سطح تصمیم گیرندگان عصر لارستان می‌دانیم به طوری که برای یک هفته دکه ها و گیشه های مطبوعاتی لارستان واستانهای فارس هرمزگان خالی از این نشریه نبوده و این نشریه توانسته است جای خود را در میان سایر مطبوعات باز نموده و ذائقه ی  علمی-فرهنگی مخاطبین و خوانندگان خود را اقناع نماید.

 

و اما نکته پایانی: با توجه به اینکه رسانه‌ها به عنوان یکی از ارکان دموکراسی! و یکی از نشانه های توسعه یافتگی! جوامع محسوب می گردند ضروری به نظر می رسد برای حفظ و بقا آنها و به منظور تحقق این مهم، همکاری های عمومی و اشتراک مساعی جمعی مردم و ادارات از طریق تقاضا (جهت افزایش شمارگان)آن بیشتر و با این اقدام خود زمینه ی رفع مشکلات مالی و تحول اساسی دراین رسانه را ایجاد نمایند.

	خبر نگار :